Był wdowcem po zmarłej pierwszej żonie w 1865 r. Pracując tam, być może, w tam czasie, był także nauczycielem dziewczynki, która później zadziwiła Polskę swoją ekumeniczną działalnością, Bolesławą Marianną Lament. Pracując i mieszkając w Łowiczu miał wiele kontaktów z innymi mieszkańcami miasta. Nie wiadomo gdzie mieszkał. Na pewno miał kontakt z łowickim szewcem nazwiskiem Barszczewicz. Czterdziestoletni szewc Jakub Barszczewicz, znajomy Pawła został jego swatem, tak jak to było w tym czasie w zwyczaju. Jakub miał brata Stanisława, który był nauczycielem szkoły elementarnej niedalekim w Pszczonowie. Stanisław (1810-1885) posiadał córkę, która urodziła się 17 stycznia 1847 w Pszczonowie. Chrzest odbył się 5 kwietnia 1847 r. Nadano jej imię na chrzcie świętym, Antonina, Aniela i była córką Barbary z Królikowskich (1803-1876). Antonina, mając 24 lata poślubiła Pawła w 1871 r.7 Ojciec Antoniny był rodzonym bratem szewca z Łowicza, a ojciec Stanisława i Jakuba także był szewcem i mieszkał w Łowiczu. Wojciech Barszczewicz, dziadek Cecylii żył w latach 1788 – 1836. Dziadek Stanisława i Jakuba, Jan także był szewcem, ale nie wiadomo skąd przybył do Łowicza.
Pod aktem zawarcia związku małżeńskiego Paweł podpisał swoje nazwisko po rosyjsku, zaś panna młoda po polsku. Podpis panny młodej świadczył, iż ma wyrobiony charakter pisma i jest bardzo staranny. Jednocześnie w akcie zapisano, iż pan młody jest artystą, malarzem i nauczycielem prześwietnej szkoły w Łowiczu.
Antonina z mężem zamieszkała w Łowiczu przy ulicy Zduńskiej 22 - kamienica narożna z Browarną. W związku z Pawłem urodziła córkę Cecylię, Dionizę (1872-1925). Paweł także doczekał się syna, któremu nadano na chrzcie świętym imię Wit. Syn żył jeden miesiąc i został pochowany, dziś w nieznanym miejscu na cmentarzu „Emaus” w roku 1874.
Jak podano wcześniej, Paweł posiadał z pierwszego związku małżeńskiego z Marią Scholastyką dzieci, z których przeżyła i doczekała się wieku zacnego Ewa Maria (1862-1915). Córka wychodziła dwa razy za mąż. Pierwszy raz za Jentysa. Ponownie po śmierci męża wyszła za mąż za jego brata. Córka urodzona w rodzinie Jentysów odziedziczyła talent po dziadku. Wanda Kazimiera Tomicz - Berezowska z Jentysów, córka Feliksa i Ewy Marii z Czołomiejów była artystką malarką, co odnotowano w akcie jej zgonu z 1923 roku w parafii Świętego Andrzeja w Warszawie.
Żyjącym do czasów współczesnych potomkiem Pawła Czołomieja z I małżeństwa był prawnuk, Zbigniew Andrzej Jentys (1921-1982) syn Mikołaja Jentysa (1898-1965) i Ireny Stefanii z Artztów a wnuk Feliksa i Ewy Marii z Czołomiejów. Wszyscy pochowani zostali w grobowcu na Powązkach. Spoczywają tam Ewa Maria Jentys, córka Pawła i jego I żona Maria Scholastyka.
Paweł sam malował, rzeźbił zajmował się również restaurowaniem obrazów. Córka, Cecylia urodziła się 28 grudnia 1872 r. w Łowiczu. Została chrzczona w kościele parafialnym Świętego Ducha w Łowiczu, a za rodziców chrzestnych miała wikarego ks. Antoniego Dąbrowicza i Osipę (Józefę) Słowińską. Paweł nie cieszył się szczęściem długo z Antoniną. Zmarła w 1875 roku pozostawiając Pawła z córką. Gdy zmarła matka, córka miała 3 lata. Paweł po śmierci drugiej żony wywędrował z Łowicza, a majątek posiadała córka.
Antoninę Anielę pochowano na cmentarzu „Emaus”. Wejście I, idąc w lewo skośną alejką i dalej na zachód, po prawej stronie naprzeciwko dużego grobowca rodziny Kozłowskich. Spoczywają tam prochy matki zakonnicy urodzonej w Łowiczu, inicjatorki powstania Zgromadzenia we Włocławku. Zgon zgłosili do księdza w parafii Świętego Ducha, Konstanty Liczkowski, organista i Piotr Morawski obaj zamieszkali w Łowiczu. Grób jest przykryty płytą z piaskowca, neoklasycystyczna, o wymiarach 0.6 x 1.5 m. W górnych rogach wyryte dwie głowy(?)Wokół wyryta ramka. Napis literami małymi i dużymi, antykwa: D.+ M.+ O. Płyta zniszczona.
Tu/ spoczywają zwłoki/ S.P./ ANTONINY CZOŁOMIEJ / z BARSZCZEWICZÓW / ZONA ARTYSTY MALARZA Rzeźbiarza / ZGASŁA 28 WIOSNIE- 8 LISTO / PADA 1875 r. POZOSTAŁY w NIEUTULONYM ZALU / Mąż wraz z Córką TĘ/ PAMIĄTKĘ KŁADĄ/
Córka Antoniny i Pawła, została nauczycielką być może wzorując się na swoim dziadku, Stanisławie, który był nauczycielem w Pszczonowie i ojcu, który był nauczycielem w progimnazjum w Łowiczu. W wieku lat 42, jako nauczycielka, w 1919 r. była na łowickiej liście wyborczej Nr - 5. (Mieszczańskiej) i pracowała w szkołach łowickich.12 Ojciec przez pewien okres pozostał w Łowiczu. Następnie wywędrował o czym świadczy ślad prezentowany w warszawskiej gazecie.
Córka wstąpiła do Stowarzyszenia Kobiet Wspólnej Pracy we Włocławku, które zostało założone przez Franciszkę Rakowską (1860 – 1815)13. Dzięki wyjątkowej pracowitości i działalności Cecylii Dionizy przekształciła Stowarzyszenie w Zgromadzenie Sióstr Wspólnej Pracy od Niepokalanej Marii w 1922 r. Była jej pierwszą przełożoną generalną14. We Włocławku założyła szkołę podstawową. W Łowiczu zapisała na rzecz Zgromadzenia dom narożny przy ulicy Zduńskiej 22. Odbyło się to w dniu 22 XII 1923 r. Darowizny dokonała Cecylia Dionizja, panna, zaś pełnomocnikiem Stowarzyszenia była s. Helena Grabska wyznaczona przez Radę Generalną tego Stowarzyszenia15. W tym domu było zameldowanych wiele osób, np.: Altman Szyja, Abraham do 1921 r., Ossowski – kolejarz do 192116 i wiele osób innych. Siostry sprowadziły się do Łowicza w 1924 r. do darowanego domu i założyły pracownię szycia do której wejście było od ulicy Browarnej. Uczyły tego zawodu dziewczęta (w 1929 r. było ich 18). Były zameldowane także siostry przybyłe z Włocławka np. Maria Grabska c. Macieja, krawcowa, przybyła do Łowicza 17 IV 1925, wymeldowana do Włocławka, zameldowana Orla 3, 15 XI 1939 (poz. 33). Księżarek Marianna c. Michała ur. 1894 r., w Łowiczu od 29 V 1926 do 27 XII 27. Szaflik Stanisława c. Józefa ur. 1898 r. krawcowa, w Łowiczu od 29 V 1926 do 12 XI 1930 ubyła do Łęczycy. Stanisława Chojnacka w Łowiczu od 19 X 1929 do 12 XI 1939. Dalej były zameldowane: Władysława Szymańska, Anna Szaniewska hafciarka, krawcowa od 16 XII 1930 i inne. Wszystkie siostry z datą opuszczenia Łowicza we wrześniu do listopada 1939 musiały opuścić lokal z uwagi na powstawanie getta dla żydów. Teren getta obejmował ulicę Zduńską. Siostry w 1936 r. zakupiły działkę przy ulicy Browarnej i do tej pory tam mieszkają. Pobudowaną kaplicę na I piętrze w budynku sióstr poświęcił proboszcz parafii Świętego Ducha ks. Stanisław Walichnowski17.
Cecylia Dioniza Czołomiej córka Antoniny i Pawła zmarła w sobotę 12 grudnia 1925 r. Pochowana została w poniedziałek, 14 grudnia na włocławskim cmentarzu.
W Łowiczu znana jest ofiarna praca Zgromadzenia w okresie II WS na rzecz wygnanych warszawiaków w lipcu i sierpniu, wrześniu 1944 r. oraz Polaków przybyłych z Wołynia po rzeziach wołyńskich. Ich czyny, bohaterskie, w okresie wojny opisano18. Wiele dokumentów mówiących o ich ofiarnej pracy i czynach podczas II Wojny Światowej w Łowiczu znajduje się w łowickim archiwum. W latach 1981-82 mojego syna, religii uczyła siostra Maria, w sali katechetycznej przy ulicy Długiej w tzw. Wikariatce, gdzie na I piętrze mieszkał organista Michał Wilanowski z rodziną, kościelny Piotr i Paweł, nazwiska nie pamiętam. Piotr zmarł wcześniej, nie wiem, kiedy, ale było to w latach koniec czterdziestych XX w. Po śmierci Pawła kościelnym był Sokół z synem. Na I piętrze mieszkał wikary, pamiętam ks. Wiesław Kabulski, po nim później ks. Drzewiecki Zbigniew.
Po II wojnie Światowej siostry otworzyły sklep galanteryjny z dewocjonaliami, istniejący do 2013 r. Budynek kupił bank „Santander”. Dekretem Biskupa Łowickiego z 2 listopada 2003 r. wspólnota sióstr została wyłączona z parafii Ducha Świętego i włączona do bliższej, katedralnej parafii Wniebowzięcia NMP. Siostry pracują w kurii łowickiej.
Poprosiłem pana Michała S., aby w swoich geologicznych poszukiwaniach znalazł tę rodzinę w dziejach Łowicza19. Efekty poszukiwań były zaskakujące. Zapisana siostra Maria, ze zgromadzenia sióstr bezhabitowych, faktycznie na chrzcie świętym otrzymała imię, zgodnie ze zwyczajem na Ziemi Łowickiej, Marianna nie Maria. Marianna Barszczewicz, urodziła się 28 listopada 1865 roku w Łowiczu. Chrzest: odbył się 2 grudnia 1865 – kościele parafialnym pw. Świętego Ducha w Łowiczu20, była córką Jakuba (1815-1884) - szewca i jego trzeciej żony Małgorzaty z domu Ukropek (1834-1912), pochowana na cmentarzu w Złakowie Kościelnym. Chrzestnymi na chrzcie świętym byli mieszkańcy Łowicza, mieszkający w pobliżu kościoła i obsługujący kościół tzw „dziady kościelne” Józef Korpal i Marianna Korpal21.
Jak wspomniałem ojcem Marianny był Jakub Barszczewicz, jego rodzony brat to Stanisław Barszczewicz będący nauczycielem w Pszczonowie, który miał córkę Antoninę. Stanisław nauczyciel z Pszczonowa, nauczyciel i Jakób, szewc z Łowicza byli rodzonymi braćmi22. Ich ojciec to Wojciech Barszczewicz (1788-1836) szewc, a ich dziadkiem był Jan Barszczewicz, który przybył do Łowicza prawdopodobnie w latach siedemdzisiątych XVIII wieku.
Wynika, iż Marianna – Maria Barszczewicz i Antonina Czołomiej z Barszczewiczów są ze sobą spokrewnione. Marianna – Maria Barszczewicz była ciotką stryjeczną Cecylii. Dwa groby spokrewnionych, stryjecznych znajdują się na cmentarzu „Emaus”. Oba można zobaczyć wchodząc poprzez drugą bramę. Na tym cmentarzu znajduje się jeszcze jedna mogiła, także wchodząc drugą bramą, w alejce po prawej stronie. W niej spoczywają ojciec Jakub i brat Kazimierz, Marii Barszczewicz.
Przy ulicy Długa 21 znajdował się dom z ogrodem. Własność ta została zakupiona przez Jakuba, co jest uwidocznione w zapisach u notariuszy- Konopackiego z dnia 26 X 1895(nr 947) i 15 V 1896 ( nr 389). Ponownie w Wykazie Hipoteki nr 3254 stwierdza się, że zakupił Jakub Barszczewicz, u notariusza Piramowicza 14 VI 1902 nr 365, który zakupił od spadkobierców zmarłych Wojciecha i Salomei małżeństwa Traube na zasadzie aktów notarialnych 26 X 1895 (947) i 15 V 1896(389) a powierzchnia działki wynosi3356 m2 (Tzn. 161,1 prętów). Na tej nieruchomości miaszkał także brat Marii ur. 26 II 1869 r. urzędnik zamieszkały wcześniej przy ulicy Wspólnej 13. w Łowiczu. Dodatkowy zapis w księdze meldunkowej - zmarł 3 VIII 1929. W odpisie aktu umowy sprzedarzy - kupna z 1930 r opisano nieruchomość, którą zakupiła Stanisława Gołębiewska zamieszkała w Nowym Mieście n/ Pilicą przy ulicy Plac marszałka Piłsudskiego. Zapisu umowy dokonał pisarz hipoteczny Jan Gogolewski. Posesja graniczyła od wschodu z posesją rodziny Radziszewskich23, od zachodu sukcesorami Magdaleny Grochalewicz, od południa z kanałem wodnym zw. „Wałem”24, a od południa ulica Długa. Maria posiadała współwłasność z bratem Kazimierzem, który już nie żył i matką Małgorzatą, która także nie żyła. Ta nieruchomość została sprzedana za kwotę 16000 zł. W akcie sprzedaży w zamian za 2000 zł właścicielka tej nieruchomości Stanisława Gołębiowska zobowiązała się oddać byłej właścicielce, Marii, dożywotnie, bezpłatne użytkowanie lokalu nr 4 w tej nieruchomości w postaci; zajmowania jednego pokoju z kuchnią, jedną piwniczkę i trzy stajenki. Zapisano w dokumentach rejenta dnia 1 X 1930 (1014). Siostra Maria zmarła w 1940 roku i w swoim testamencie przeznaczyła kwoty pieniężne na dzwony, które wykorzystano w 1948 roku. Należała do sióstr bezhabitowych (sercanki) Zgromadzenie Córek Najświętszego Serca Najświętszej Marii Panny. Zostały założone w 1885 r. 8 grudnia, przez O. Honorata Koźmińskiego. Ich pracę i tragiczne dzieje pod zaborem rosyjskim, pod władzą bolszewików, w okresie I i II Wojny Światowej ukazane są na stronie internetowej; „Zgromadzenie Córek Najczystszego Serca Najświętszej Marii Panny”. 8 XII 2025 Zgromadzenie będzie obchodzić 140 rocznicę swojej pracy.
Cmentarz, część tzw. „stary cmentarz” - „Emaus” w Łowiczu - parafia pw. Świętego Ducha. Wyznacznikiem położenia grobów jest kaplica cmentarna, która ma swoją oddzielną historię.
Na planie pod numerem 3 znajduje się opisana osoba spoczywająca w grobie - Antonia Czołomiej z Barszczewiczów, matka siostry ze Zgromadzenie Córek Najświętszego Serca Najświętszej Marii Panny Cecylii Czołomiej.
Pod numerem II, w grobie spoczywają Jakub i Kazimierz Barszczewicze. Ojciec Jakub, siostry Marii Barszczewicz. Jest to drugi grób w oznaczonej alejce trzeciej, za pierwszym gróbem rodziny Masztanowiczów, za wejściem w prawą poprzeczną alejką.
Pod numerem 7, alejka III, wejście - brama druga, jest to siódma mogiła, od strony zachodniego płotu, zbiorowa sióstr i na pierwszym miejscu wyminiona jest siostra Maria Barszczewicz.
